Αρνητικό

Και το μίσος κράτησε μόνο για να ουρλιάξεις
Έμεινες να σπαρταράς μισή άνθρωπος μησή θεριό
Δεν έγινες ποτέ αυτός ο λύκος και λες
"Λυπάμαι, δεν τα κατάφερα να μεταμορφωθώ"

Δεν ξέρεις πόσο δηλητήριο θα πρέπει
να μπει στο αίμα σου να σβήσει χαρακτήρα
Δεν ξέρεις τι αλλο πια να κάνει ο αδύναμος Θεός
να συμμορφώσει την αστείρευτη σου ανοησία

Δεν είναι ανωτερότητα πως αγαπάς ακόμα,
αδυναμία είναι να δεχτείς
Δεν είναι καλοσύνη που θες να συγχωρήσεις,
είναι η επιλογή σου την αληθεια να αρνηθείς.

Ξημέρωσε νωρίς

Ξημέρωσε νωρίς και σήμερα ο κόσμος,
όλα δείχνουν ίδια κι όλα αλλιώς
Λείπει το χρώμα, λείπουν οι ήχοι,
λείπει εκείνος ο σκοπός

Ξημέρωσε νωρίς και σήμερα ο κόσμος
κάποιος μου είπε "Σήκω, είναι αργά"
Μου άρπαξε με βία το σεντόνι
μα ξέχασε να πει με τι καρδιά

Ξημέρωσε νωρίς και σήμερα ο κόσμος
κι η μέρα μοιάζει να κυλάει αργά
Εξαγοράζω ώρες, θυσιάζω χρόνο
σε ένα βωμό του "όλα είναι πιθανά"

Ξημέρωσε νωρίς και σήμερα ο κόσμος
άτιμο φως με λούζει, το ψέμα μαρτυρά
Κλείνω τα μάτια να φέρω την νύχτα
να μπω πάλι στ' όνειρο, να κρυφτώ ξανά.

Αθήνα,
2013

Λύκος

Πικρό το στόμα απ' τις πληγές
που οι κραυγές χαραξαν
Κυρτή η ράχη σου
ματώνει η μολυσμένη σάρκα
Ήχοι απο θρύψαλα ψυχής
που φτύνεις στον αέρα
ξερνάς με ρίγη και σπασμούς
θνητές αξίες που απο λάθος κουβαλούσες
Σφίγγεις τα δόντια
Μπηγεις τα νύχια
σπας κάθε ανθρωπινη χορδή
που τωρα πάλλεται απο άρνηση ακομα

Σε μια νυχτα αρρωστησες
μα θα σου πάρει χρόνο
Να αλυχτάς στα φανερά θρηνώντας αναμνήσεις
Λύκος στα δάση των τετελεσμένων
Θηρίο στη νύχτα των μεταμορφωμένων

Άντεξε τη μετάλλαξη κάθε συναισθηματικού νευρώνα
αφέσου στην εξέλιξη απο ψυχή σε ψίχα
και σύντομα όλοι θα ξεχάσουν
Θα έχεις την πανσέληνο να κλαις, επέτειο θανάτου.  

Αθήνα,
2013