Κυριακή 3 Ιανουαρίου 2016

Κι όλο ρωτάς



Μπερδέματα καλέ μου.
Μην ρωτάς τι μου συμβαίνει.
Δεν σκαρφίζομαι νέες απαντήσεις.
Ρώτα με αν είμαι καλά να σου ρίξω ένα «επίσης» ενώ βιαστικά περνάω το δρόμο
κι άσε το χαμόγελο να κρεμάσει ενώ γυρνάνε οι ώμοι.
Αφού είμαι καλή μαθήτρια το βλέπεις.
Τι ψάχνεις να αναλύσεις το συντακτικό μου.
Κάνε μια γρήγορη μετάφραση και πέρνα όπως - όπως για να πάμε παρακάτω.
Μη χάνουμε χρόνο σε ρήματα και εξαιρέσεις.
Το ανώμαλο γοητευτικό δε λέω αλλά θέλει χρόνο και εμείς βιαζόμαστε.
Και πες πως σου εξήγησα. Τι άλλαξε ομορφιά μου?
Αφού ξεχνάς, μόνο ξεχνάς.
Πόσες φορές να πω ότι στον άνθρωπο η μνήμη ζει μες στη καρδιά?
Γράφεις και σβήνεις μάταια  παπαγαλίες στο μυαλό σου.
Και ίδια λόγια μιλάμε. Με απορία ή έκπληξη κοιτάς κι εγώ βαριέμαι.
Βαριέμαι πολύ την επανάληψη στην ρημάδα ίδια σελίδα.
Μη κατσουφιάζεις μάτια μου. Αύριο δεν θα θυμάσαι.


Αθήνα, 
2015