Το ανεξίτηλο της ψυχής

Σαν κάτι στην ψυχή γραφτεί
μην γελαστείς πως μπορείς να το διαγράψεις.
Ότι λόγια και να πεις
Όπως και να αντιδράσεις 
Η αγάπη δεν διαγράφεται
Άμα γραφτεί με αλήθεια.

Μπορείς να γράψεις από πάνω
Χιλιάδες απ’ τις λέξεις
Βάλε θυμού μουτζούρες άμα θες
Βάλε και χρώμα μαύρο
Και στοίχημα
Πως θα ’ρθει ο καιρός
Που οι λέξεις θα ξεβάψουν
Θα ξεθωριάσει και το χρώμα
Και σαν και πρώτα
Μόνο από πόνο πιο τσαλακωμένη
Θα βρεις τη λέξη "αγάπη"

Γιατί η ψυχή δεν σε αφήνει,
εύκολα πάνω της να γράψεις.
κάποιοι κι ας το νομίζουν έτσι
Γι’ αυτό κι αν κάποιος
τρυπώσει μέσα της 
Η εγκατάλειψη της απ’ αυτόν
Δεν θα αρκεί να σβήσει
Το κενό απ’ τη κλεφτή εισβολή του.

Μη λυπάσαι.
Δεν μπορείς τίποτα να κάνεις γι’ αυτό.

Τι να την κάνεις μια ζωή χειμέρια ναρκωμένη;

Μη λυπάσαι.
Μονάχα αγάπα και τους δυο.

Αθήνα,
2009