Κορυφή

Βουνά.

Κομμάτια γης που στήθηκαν ψηλά ή που δεν χαμήλωσαν ακόμα.

Στέκεσαι.

Εδώ που η γη φτιάχτηκε χαμηλή ή που δεν πρόλαβε ακόμη να ψηλώσει.

Και περπατάς. Και τρέχεις. Και λαχανιάζεις. Και σταματάς. Και όλο χάνεσαι.

Το έδαφος σου αλλάζει τόσο αργά ενώ ο χρόνος τρέχει.

Δεν φτάνει μια ζωή με όλα σου τα βήματα αλάβωτα να φτάσεις εκεί πάνω.

Άντε λοιπόν, στο πιο ψηλό σου να βρεθείς  και με ενθουσιασμό να πεις:

«Ω, τι όμορφες λακκούβες!».

Ποιος το περίμενε πως έτσι λένε στις κορφές;

Μέτοικος όμως τώρα εσύ, μην ψάξεις στο χρόνο για συμπόνοια.

Για κανέναν δεν γύρισε να κάνει διορθώσεις.

Στην κορυφή που έφτασες, χάζευε ολημερίς αν θες που ζει η ομορφιά

Και θα στο πει κι αυτός πως εκεί που ήθελες να πας, να κοιτάς μόνο μπορείς τη θέα. 

Αθήνα, 
2015